arkadaşlar buralarda görev yapanlar ve bölgemiz insanının çoğu bilir cehennem deresini ama oraya kimse kolay kolay gidemez ve avlanamaz.defalarca gittiğim orası aklıma geldikçe halen beni ürkütür.
orası öyle bir yerki çok yüksek kayaların arasında bir vadi dargeçitten başlar idil e kadar gider oraya ancak belli yerlerden inebilir ve ancak çok az yerlerden çıkabilirsiniz. dehşet verici bir yerdir. avına gelince keklik babalarının sürüyle yaşadığı,aralarınada jet kekliklerin serpiştirildiği bir yerdir. o bölgeye 25 fişekle gitmişseniz bile hepsini ve bir o kadarını sıkma şansınız var yanlız MAK buna müsade etmez işte öyle bir yerde ava başladık olamaz böyle şey keklikler alay alay grup grup kalkıyor bir iki fişekten sonra dağ daş pusmuş keklik oluyor zaten kum kekliği artık serçe gibi geliyor insana yüzüne bile bakan yok.
vadide ilerliyoruz beş kişiyiz. düşünün bir kere kelimenin tam anlamıyla keklik curnatası yaşıyorsunuz.herkes avını aldı kendimizi öyle kaptırdıkki bayağı uzaklaştık akşama az bir zaman kaldı ve dönelim dedik.
2.5 litrelik sularımız tükendi vadiden çıkacak yol bulamıyoruz.susuzluk had safhada ve 2 saatlik bir dönüş yolumuz var gerisin geriye yürüdük çıkacak yer aradık dağınık halde tırmanmaya başladık sarp kayalar ve arazinin yapısından dolayı istemiyerek birbirimizi kaybettik. kaybettik ama hedefimiz belli istikamet kılavuz (halila) köyü artık iş avdan çok hayatta kalma ve köye ulaşabilme mücadelesine döndü. tek başıma tüfeği çapraz asarak tırmandım ve arazide işaretlediğim bölgelere bakarak yürümeye devam ettim. saatlerce yürüdükten sonra bir çoban gördüm köyü sordum yönünü gösterdi yanılmamıştım. su sordum ilerdeki bağda kuyu var dedi kuyuya vardım yerden oyma kaya içinde derin bir kuyu ama ne ip var nede kap öylesine çaresiz devam ettim kelimenin tam anlamıyla kan revan köye vardım arabanın yanında uzandım yere ve gelen köylü çocuklara su getirin dedim bir tencere soğuk su getirdiler aynen devirdim hepsini ve beklemeye başladım. tam 40 dakika sonra arkadaşlar geldi ve içlerinden kaybolduğumu düşünmüşler.
bana yaw emin sen nasıl yürüyorsun arazide yetişmek mümkün değil ne zaman geldin falan filandan sonra arabaya atlayıp midyata geldik. hava çoktan kararmıştı bile kahvede çaylarımızı içtikten sonra Mardin e geldik,
böyle yaşamın kıyısından geçtiğim direkten döndüğüm bir çok avım oldu. kelle koltukta bir çok av yaptım nedenmi nedeni açık K E K L İ K tutkusu.
güneydoğu anadolu bölgesinde şu an ise çoğu yerde avlanmak İ M K A N S I Z
bu yüzden batıdaki arkadaşlar av yok yada az diye üzülmeyin güven içinde avlanıyor iseniz hava karardığında tereddüt etmeden yola çıkıyorsanız bunun kıymetini bilin. avlanmak çok vurmak demek değildir netice itibariyle her hafta sıfırdan başlıyoruz.
selamlar.