Geçen sene sezon başlarında, sabah epey dolandıktan sonra ardıç ağacının üzerinde bir saksağan gördüm. Yeni aldığım 6 numara keklik fişeklerini denemek için namluyu çevirip, bastım tetiğe... Hiç bir hareket olmadı. Ağacın altına varınca dalların üstünde cansız yattığını gördüm. Kendi kendime ''fişek iyi'' dedim.
Dere içerisinde ilerlerken birden kayalarda bir farıltı.. Namluyu kaldırdığım gibi bastım tetiğe. Bir tane keklik çırpına çırpına kayalardan yere düştü. Sonra bir tane daha, bir tane daha... Oldu üç. Meğer keklik alayı üstümdeki kayaya konuyormuş. Ömrümde ilk kez 3 kekliği 1 fişekte vurmuştum... Arkadaşlara yetişip ikisini onlara verdim. O gün hiç boşa fişek atmadım...
Sezon ortasında bir gün, her yer çil ve tavşan izi.. Ama bir tane bile bulamadım. Bir saksağan geldi o an, menzile girdi.. Uçara bir ateşledim.. Hiç bir şeycik olmadı saksağana.. Sonra ikindiye kadar dolaştım. Hiç bir şey bulamadan avı bitirdik...
Sonra bende ''ava başlarken saksağan vurursan av iyi gider, vuramazsan bir şey bulamazsın'' gibi bir düşünce oluştu
Şimdi ava başladığım zaman etrafta saksağan var mı diye gözetliyorum.
(Arkadaşlar tabii ki de böyle şeylere inanmıyorum. Bir hatıra olarak yazdım buraya...)
Konu: SAKSAĞANIN SIRRI... (Okunma sayısı 1908 defa)