ELAZIĞ’A ÖZLEM
Dağların moru yok şimdi hep duman
Tepeler el açar göklere aman
Takvimlerde resmine baktığım zaman
Bakıp bakıp ağlar oldum ELAZIĞ
Çocukluğum sendin gençliğim sen
Gurbet elde uzak kaldım sana ben
Aşımdasın, ekmeğimde suyumdasın sen
İçer iken ağlar oldum ELAZIĞ
Hiç bakmadan düştük gurbet iline
Kapılmayız dünya malı seline
En son resmin geçti şimdi elime
Efkarlanıp ağlar oldum ELAZIĞ
Oradayken kıymetini bilmedik
Keyfimizden gurbet ele gelmedik
Hep ağladik bir gün olsun gülmedik
Güler iken ağlar olduk ELAZIĞ
Abdullah Şekeroğlu