Ben teşekkür ederim Tevfik Bey.
Yukarıdaki parametrelerin bir çoğundaki değişimler, tek parçalı mühimmatlardan ziyade, çok parçalı (saçmalı) mühimmatlar için önemli.
Ancak, tek parçalı mühimmat atacak bir slug namlu için , her şeyden önce namlu harmoniğini minimuma düşürmek ilk hedef olmalıdır. Bunun için, N ve P değerleri namlunun hiç bir yerinde 90 Thou (0.090" ~ 2.23mm) değerinin altına düşmemelidir.
Bu isabet ve başarı oranını artıracaktır.
Bir diğer konu da, bilindiği üzere namlu boyunu artırmak namlu çıkış hızını ve dolayısıyla mühimmatın enerjisini ve hedefe vuruş gücünü artıracaktır ancak burada da, namlunun boyu arttıkça harmoniği ve salınımı da artacak, dolayısıyla bu sefer de isabet başarısından kayıp yaşanacağı için, N ve P değerlerini , tüfeğin mobilizasyonuna, taşınma ihtiyacına (ağırlıkça) sekte vurmayacak kadar ama olabildiğince artırabilmek, namlu boyunu da artırabilmek için imkan sağlayacaktır.
Maliyetlerden ya da mobilizasyon (ağırlıktan mütevellit) taşıma kaygılarından dolayı, N ve P değerleri çok fazla artırılamıyorsa, namlu boyu 24" üzerine çıkarılmamalı, bu sayede harmonik genliği artırılmamalıdır.
Bundan başka, N ve P değeri , fişek yatağından itibaren kesit olarak her mesafede namlunun tam konsentrik (namlu içi ile namlu dışı yüzeylerinin belirttiği iç içe iki çemberin tam eş merkezli olma) olabilmesi için, 360 derece tam eşit değeri vermelidir. Örneğin, fişek yatağından itibaren 15" mesafesinde, namlu duvarı kalınlığı bir noktada 0.090" bir diğer noktada (namluyu wall thickness gauge üzerinde çevirdikçe) alınan ölçüde 0.095" gibi bir değer veriyorsa, bu namlunun tam konsentrik olmasından ve uzak mesafelerde isabetli atış yapabilmesinden bahsedilemez.
Namlu içinin Ra değeri, 0.7'nin, 0.8'in altında olmalıdır (pürüzsüzlük). Üst düzey precision rifle tüfeklerde, yivlerde ve setlerde Ra değeri ayrı ayrı 0.2'nin de altına inebiliyor ancak bu rakamlara inebilmek, maliyeti çok artırıyor tabii.
Sık sık art arda atış yapılacak ve dolayısıyla sürekli çok ısınacak bir tek kurşun namlusuysa, içi krom kaplanmak şartıyla 4150 çeliği, yok art arda atış yapılmayacak ve sürekli ısınma ihtimali olmayan, sadece olabildiğince tutarlı ve isabetli bir namlu olması isteniyorsa, içi krom kaplanmadan 416R çeliği kullanılması en ideal çözümler olur tabii.
Önemli konulardan bir tanesi de, namlunun kasaya ya da kubuza montajının metodu ile hata toleransları... En çok görülen namlu kepi ile de olabilir, namlu bir şekilde vidalama (threading) metoduyla da tutturulabilir ancak ne olursa olsun, toleranslar olabildiğince düşük tutulmalı ve esnemeye , boşluklara olabildiğince müsaade edilmemelidir...
Gibi gibi uzar gider Tevfik Bey.
Teşekkür ederim İbrahim Bey.
Tam anlamıyla inceleyemedim ama güzel bir çalışma olduğundan eminim.
Her ne kadar tek kurşun ve fişek bileşenleri ilgi alanım olsada paylaşımını yaptığınız konu ile bir bütün ifade edeceğinden kendi adıma faydalanacağımdan eminim.
Av tüfekleri ile kurşun atışı pek önemsenilmeyen bir konu olmasına rağmen yinede sormak istiyorum yukarıdaki bilgiler doğrultusunda ideal bir kurşun namlusu nasıl olmalıdır aslında düzgün bir yivli yasamız olsa bu soruyu sormazdım ama durum malum.
Kolay gelsin efendim.