FIKRA ZAMANI

[İbrahim YILDIRIM]

Avcinin biri ,ben şöyle vururum ben şöyle atarım dermiş.
Birgün arkadaşıyla birlikte ava gitmişler.Bir gölün kenarına gelmişler
Tüfeğini sazlığa doğrultup ateşlemiş, hemen arkadaşına dönmüş 39 tane ördek vurdum demiş.
Tam bu esnada ikisinin arasından civvvv diye bir ses geçmiş. Avcı tekrar arkadaşına dönmüş
Bu ses 40. Saçmaydı oda 40 . ördeği arıyor demiş
;

Nacizane birde kendimden yazayım

Temel birgün bir köyün kenarından geçerken bir kalabalık görür ,herkes ağlıyor sızlıyor .
temel bu merak sarar dayanamaz ,nedir,ne değildir bir uğrayalım hele der.
kalabalığa yabancılık endişesiyle yavaşça ilişir ,
Kalabalıktan birine usulca Gardaş ; burda neler oluyor, millete ne oldu, bunca adam niye ağlıyor der.
ADam ; Hiç sorma köyümüzün en güzel kızı öldü ,o bizim şöhretimizdi, muhtarımızın biricik kızıydı.
Temel ; Ben okumuş adamım hele bide ben bakayım ,kapıyı açıp temeli içeri alırlar
temel herkesi dışarı çıkarır ,kızı biraz evirir, çevirir yoklarki Kız sapasağlam baygın yatıyor.
Temel buya oracıkta sinsi planı ile kıza ilişir kız hemen uyanır, Olan biteni bir kişi delikten izlemiştir.
Temel yaşıyor ,yaşıyor diye dışarı çıkar ,herkes ağlamayı sızlamayı bırakır.
Davullar çalar, yemekler verilir,
Bizim temel olur, Alim ,mürşit, binbir çeşit hediyeler alır ve köyden çıkar gider.
Yıllar sonra aynı köye yolu düşer
Köyün yanından geçerken bir bakarki yine aynı evin önünde büyük devasa bir kalabalık , ama ortalıkta büyük bir sakinlik var. Muhtarın evinden çıkan her kişi kemerini toplayıp çıkıyor, teker teker bütün erkekler sırada.
Temeli merak sarar nedir,ne değildir dayanamaz usulca kalabalığa yanaşır ve sorar
Gardaş ; Burda neler oluyor
Adam ; Hiç sorma ağbey Muhtarımız öldü  BİR AYDIR DİRİLTMEYE ÇALIŞIYORUZ.