avcılığın bu tarafını daha çok seviyorum . herkesin konuştuğu dil aynı , sohbet aynı , muahbbet aynı . her zaman diyorum , avcılık illada vurmak öldürmek değildir , muhabbettir , samimiyettir , dostluktur . bu karelerdende görüldüğü gibi , yüzlerde tebessüm bırakabilmesidir . yoksa kimse , sabahın ikisinde üçünde kalkıp , bir dirhem eti için kuşun peşinden koşmaz .
paylaşım için teşekkürler adem . mehmet amcaya ve hayri abiye selamlar .