0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.
Anası lavrak setter(normal kuyruklu kendi köpeğim) ve babası pointer(güdük kuyruklu) köpeğim vardı.Doğuştan güdük(kısa kuyruk) setterdi erkekti.8 yıl önce 3,5 yaşındayken çalındı hâlâ rüyalarıma giriyor Onunla yaptığım avlar Adı da Efe idi ; Efe ferma verince denk dur ya uçurcek ya da kaçıracak ....Efe fermaya durunca elim ayağım bir hoş olurdu.Garanti ferma ; bıldırcın çulluk keklik tavşan mutlaka ava fermalamıştır.Boşa ferma,uçmuşa kaçmışa ferma kesinlikle vermezdi.Merada yaralı ölü hiç av bırakmadım 2-3 metre yüksek çalıya kuş takılıp kalsa onu bile bulurdu.Bilmiyorum ama ben ölene kadar bir daha öyle köpek elime geçer mi acaba Arkadaşım aramasına,kokusuna,fermasına,avı getirmesine bak memnun musun?Ferması sabırlı mı?Ava sabah nasıl giriyorsa akşam avdan aynı heyecanla enerji ile çıkıyor mu?Merada ölü yaralı avın kalıyor mu?Biz podyuma mankenliğe değil meraya ava çıkıyoruz. Gerisi boş laf
)))))))))))