AH BE KINALI YAR

[Kemal YILMAZ]

RAMAZAN PAMUK ADLI BİR ŞAİR DEN ALINTIDIR HOŞUMA GİTTİ TAM ZAMANI DİYE DÜŞÜNDÜM BAKALIM SİZİNDE HOŞUNA GİDEÇEK Mİ

Keklik

Gece şafak atıyorken
Seher vakti öter keklik
Hasretine dayanamam
Gözlerimde tüter keklik

Kan kırmızıdır kekmesi
Gaydalayıp ta sekmesi
Dünyaya değer bakması
Hastalıktan beter keklik

Mayıs ayı tam çıkınca
Seller etrafı yıkınca
Çalılar çiçek açınca
Yumurtaya yatar keklik

Alası var döşlerinde
Karası var kaşlarında
Sarp kayanın başlarında
Bin bir keyif çatar keklik

Kana batmış ayakları
Gezer durur koyakları
Su içmeye yaylakları
Arayıp ta tutar keklik

Merisi var,erkeği var
Evcili var,ürkeği var
Avda pusar korkağı var
Derdi derde katar keklik

Avcıların düşlerinde
Yemek gibi aşlarında
Gece gündüz peşlerinde
Dağdan dağa atar keklik.
 
Ramazan Pamuk

[Kemal YILMAZ]

ALİ GÜL ADLI ŞAİRDEN ALINTIDIR


Meri keklik

Meri keklik sökün etmiş gidiyor
Bu dağlarda koyak, koyak ararı
Kayıp etmiş eşini dertli ötüyor
Dertli dertli ötüşüne yanarım.

Çevirme yüzünü küsmüsün bana?
Böyle ceza vermez canan, canına
Yakışmıyor mertliğine şanına
Acı çektirmekmi bana kararın?

Senin deyil belki suç benim idi
Yükleyip gidecek göç benim idi
Canımdan ileri cananım idi
Sensiz oldu bu el, benim mezarım.

Yalnız, gönlüme hayat verenim
Belki açmiş aceleci zerdalin
Kayıp oldu güzel gözlü zeren'im
Yol bilmeden iz bilmeden ararım