abi bilirim böyle şeyleri. Babamda vardı araba ile evden çıkarken altına yatmış hayvan babamda görmemiş tekerin biri üstünden geçmiş. veteriner o zaman az var birşeyde yapamamış. babamda sakin bir yere koymuş 3 gün boyunca beslemeye su vermeye gitmiş... hep gözlerinin içine bakmış. her gittiğinde hüngür hüngür ağlamış çocuk gibi. ara sıra muhabbetini yaparız. Nasıl köpekti baba diye sorarım. Hemen ilacını içer anti-depresan başlar ağlayarak anlatmaya. 22-23 yasında kaybetmiş. 1954 doğumlu babam. Hala aklına geldikçe ağlar. Babam ondan köpek bakma oğlum bu ilaçlara bu yüzden başladım bir tane köpeğin olur evladın gibi olur birsey olur 20 sene unutamazsın bunalıma girersin der. O günden sonra avı falan bırakmış. Ne zaman aklımıza gelse gözlerinden yaş akıyor babamın.
ALLAH sana sabır versin abi çok zordur unutması. Bazen köpek denip geçiliyor ama evlat gibi bir şey oluyorlar. Yazık...
Konu: BUNLARDA BENİM KOPAYLARIM (Okunma sayısı 4547 defa)