Bu gerçek anlamda bir dayanışma örneği. Adamların yüzündeki sevinci ve samimiyeti görmek lazım, keklik karşısında o saflığı ve anlatılamaz sevinci görmek lazım.
Bunun yanısıra aileleri dahi işin ne kadar içinde, bir kadın çıkıp ''ben 50 yıldır keklik besliyorum'' diyebiliyor ve diğeri ise ''Eşim beni Keklikleri sevdiğim için seviyor'' diyor...
Adam açık ve net olarak ben ''çocuklarımdan daha fazla değer veriyorum'' diyebiliyor hemde milyonların gözü önünde...Bence bu iş orada çok faklı noktalarda..
İnsanların sevinç ve mutluluk kaynağı olan bu belgeseli hazırlayan başta TRT 'ye ve konu ile alakalı olan TÜM kurumlara ve şahışlara teşekkürü bir borç bilirim...
Benim için doğallık ve samimilik bakımından yılın belgeseli...