BERBERİN OYUNLARINA KARŞI TAKTİK İLK KEKLİK... ANILARIM-5

[Oğuz BABAÇOĞLU]

  Yıl 1988-1989 Amcam bir şeyden muzdarip. Bir yer tarifi alıyoruz veya bir yere davet ediliyoruz. 25-30 keklik görüyoruz. Tabi o yerin acemisiyiz. Kekliğin nerden kalkıp nereye konduğu anca belli oluyor, haftaya iş kolay.  Ancak haftaya gittiğimizde 3-5 keklik kalmış oluyor.  Onlar da fantom gibi olmuşlar vurmayı bırak, görebilene aşk olsun. Benim zaten kekliğe siftahım yok. Kahroluyorum.

Tabi bu durum öncelikle amcam olmak üzere hepimizi sinir ediyor. Ama kader kısmet diyoruz, meğer değilmiş. İçimizden biri hafta içi, işi gücü bırakıp kimi bulursa onunla pazartesi, salı, çarşamba, perşembe, cuma ava gitmesin mi?  Hafta sonu da önce bize soruyor nereye gidiyorsunuz?  Biz de geçen haftaki yere, diyoruz. Seninki cevabı alınca, ben bu hafta yolsuzum. cumartesi pazar çalışacam diyor, akşamlara kadar avlanıp karanlıklara kadar arabaya dönmek bilmeyen vatandaş ava gelmek istemiyor. Tabi 1,2,3  Bir gün yine gittik. Kuşlar yine avlanmış. Bir çoban bulduk. Kim avladı burayı, diye sorduğumuzda ne dese beğenirsiniz. “Sizinle gelen beyaz köpekli arkadaş bütün hafta buradaydı.”  demez mi? Sürpriiiiiiz! Taşın altından Berber çıktı ve pişti oldu.


(Sağ öndeki Teyzeoğlum Suat Abi, sol öndeki Berber)

Hafta içi amcam buna bir fırça kaydı.  “Bundan sonra misafirliğe gittiğim yere sen gelmeyeceksin.” dedi. Berberi ava almamaya başladı. Sadece Korkut’la ikisi gidince, olan yine bana oldu . Benim av işleri yine aksadı.

Teyzeoğlunda bir tane Ford Taunus var. 6 silindir. Benzin yakmıyor,  içiyor meret. Ava gittin mi adamın ocağına kibrit suyu ekiyor . Berber, bizim amcadan  dirseği yiyince telefon açmış Teyzeoğluna. “Suat falanca yere 1 hafta önce gittik çok güzel keklik var illa gidelim.Keklikler çok puskun ve çok iri.” demiş. Dedim “Gitmeyelim. Bu yine orayı kurutmuştur. 5 kekliğin peşinden koşmayalım…” “Ama keklik çokmuş…..?” Deyince Suat Abim. E gidelim bari, gittik.
    Sabah giderken“Abi sen yolu iyi biliyor musun? Ona göre benzin alacaz.” diye sorduk. “Yakın, yakın!” dedi. Suat Abi de “Dönüşte alırız, o zaman.” dedi. Berber bizi bir yerlere götürdü, dağlarda dön babam dön. Orası mıydı burası mıydı, derken yanlış yollara girdik mi? Döndük, güç bela yeri bulduk. Daldık meraya Suat Abi’nin Linda bir koşu yaptı yanıma, yanımdan bir bıldırcın fırladı tokmak gibi... Şaşırdım. Dan! İlk sıkı boşa… DUN! İkincisinde yerde. Getir kızım, aldım, bıldırcın yağdan sapsarı olmuş.

Berber’in de bir huyu var. O gün av vurursa çok iyi, keyfine diyecek yok. O vuramaz da sen vurursan surat simsiyah. Fesatlık diz boyu yani anlayacağınız. Seninkinin yüzü düştü, biz köpeği kuşla oynatırken yürümüş gitmiş. DAN, DUN! İki sıkı attı. Dedi ki “15 tane kadar keklik var, şuraya gittiler.” Tabi Berberin acemisiyseniz bu kazığı yersiniz.Keklik falan kalktığı yok. Araziyi de kekliğin nereden kalkacağını da iyi biliyor çakal. Bizi balkana sürecek çıkarsa onun üstüne gelecek. Çıkmazsa kekliğin olması muhtemel ilk yere kendisi baskın verecek ve kekliğin işini bitirecek… Tabi bu numara bize kırk kere yapılınca,  hep o vurunca, biz vuramayınca, hayvan terli olunca YEMEZLEER!

Keklik avı taktik avı demişler. Ne yapacaksınız? Taktik değiştireceksiniz. Nasıl? Berberin yanına gölge gibi bir yapıştım. Nereye gitse ben de 15 metre yanından ayrılmıyorum. “Yukarı çık.” diyor. “Balkan” diyorum. “Aşağı in.” diyor. “Geçit yok.” diyorum. “Bekle , köpek arasın.” diyor. Kendisi yürüyüveriyor. Ama dedim ya gölge gibi koşup yetişiyorum, markajı bırakmıyorum. “Şuraya çam ağacının altına bir keklik kondu, gördüm, git vur onu.” diyor. Kendisi yerinden kıpırdamıyor. “Bende köpek yok ki nasıl kaldıracam? Beraber gidelim.” diyorum. Oralı bile değil. Onun kafasında bir yer var, oraya gitmeden önce beni yanından silkelemek istiyor ama ben de ısrarla peşini bırakmıyorum. Yer mi  Anadolu çocuğu…   Çünkü biliyorum ki eninde sonunda kuş onun önünden kalkacak.
Oralarda eğlenip duruyor ileri yürümüyor. Türlü türlü bahaneler.Ben de inatla başında bekliyorum. En sonunda sabrı tükendi, yürümeye başladı. Bir sıra kayalık var, altı çanak gibi geniş meşe palamutu. Altları serin. 6 tane FARRRRRRRR! Hepsi oradaymış. 5 tanesi sola ileriye doğru fırladı, çalı çok yüksek kayboldular atamadık. Hepsi kocaman ama bir tanesi sessizce kalkarak kanat süzüp 30-40 metre aşağıma kondu. Ancak o bunu görmedi. Köpeği nasıl yanıma alsam diye düşünürken Fındığın bir huyu vardı. Koşarsan mutlaka arkandan geliyordu. Aşağı doğru koş babam koş, çalının başına geldim.. Hırr Gür! Yaptım kalkmadı. Köpek beni geçti. Aranıp duruyor.İyice koku yapmaya başladı. Dedim taş atacam. Taşla, taşla, taşla… El kadar taşı çalının içine atmamla birlikte bir üst çalıdaymış. Fantom gibi kalktı, kocaman FARRRRR! Pipperi kaldırır kaldırmaz bastım tetiğe. Keklik havada patladı. Köpeğe gerek kalmadan aldım kekliği. 850-900 gramlık koca bir horoz. İlk kekliğim, havalara uçuyorum. Yukarıdan “Ne oldu?” dedi. “Vurdum vurdum!” bağırıyorum.

Bundan sonrası tam komedi. Dedim ki “Abi bak bu benim ilk kekliğim. Bunu sen olmasaydın vuramazdım… Senin sayende  vurdum bunu… Sen vesile oldun… Allah razı olsun senden...” Zaten suratı düşen Berber iyice kızardı, bozardı.

Sinir olduğunu görünce daha fazla üstüne gitmedim, doğru Suat Abi’nin yanına …Dedim ki “Seninkisi hasetinden çatlayacak.”  O da kıs kıs gülüyor.

 Neyse uzatmayalım sıcak bastı, av bitti. Berber demez mi “ Bir ağaç altı bulalım,bekleyelim, akşam üstü bir daha avlanalım.” Kendi vuramadı ya dünyanın en mutsuz insanı o artık. Suat Abi de “Abi hepsi hepsi kalmış 5 keklik. Onun peşinden koşulmaz günah. Hem arabada benzin yok. Geç kalırsak akşam vakti dağ başında bize kim yardım edecek…?” dedi. Doğru söze ne denir?

Arabaya bindik. Köyün içinden geçtik dağa tırmanırken benzin bitti, araba yolda kaldı mı. Bak sen işe. Berber çıktı bir taşın üstüne tünedi, uzaklara bakıyor. İkimizle de konuşmuyor. Allah’tan köyden bizi  gören olmuş. Bakmışlar kaput açık, biz arabanın başından ayrılmıyoruz..Bir haller var, kalkıp yanımıza kadar geldiler. Neyse onlardan biraz benzin çektik. Allah razı olsun bir pet şişe kadar , anca 1-1,5 lt. Suat Abi “Dedi ki bu benzin bizi ancak dağın tepesine çıkartır.” Arabanın benzin borusunu çıkarıp şişenin içine soktu. Öylelikle yokuşun başına çıktık. Kontak kapata kapata gidiyoruz, benzinliğe 500 metre kala araba yolda kaldı.” Gittik çantayla benzin aldık. Doğru İzmir’e… Berber’i evine bıraktık. Güle güle bile demedi. Kapıyı hızla çarpıp gitti ... 

İlk kekliğimi vurmuştum ama içim buruktu. Sevincim kursağımda kalmıştı. Günümüz rezil olmuştu. O gün şunu öğrendim: İnsan önce avcı değil, önce adam olacak…


(80’li yıllarda yaptığımız bir keklik avı sonrası)

Peki adam gibi adamlarla ava gitmedik mi? Gitttiiiik! Avlar yapmadık mı? Yaptııııık! Atışlara rakı ayarı çekmedik mi? Çektiiiiik!

 Ne zaman?

İşte o başka bir hikaye.

Şimdilik kalın sağlıcakla…

DEVAM EDECEK…

[Ahmet ÖZTÜRK]

Oğuz abi döktürmüşsün yine,eline diline sağlık..

[Serhat ÇELEBİOĞLU]

Kardeşim adam kurnazmış , helal ama olsun erken çözmüşsün işi.

[Tuncay KANDEMiR]

Teşekkürler Oğuz bey , Berber hala ava gidiyormu TEK BAŞINA

[Kadri KASAPOĞLU]

güzel anı paylasım için tşk ler

[Oğuz BABAÇOĞLU]

Teşekkürler Oğuz bey , Berber hala ava gidiyormu TEK BAŞINA

Valla Tuncay kardeş, biraz dedikoduya girecek ama aslında durumu içler acısı. Avı yıllar önce bıraktı. Çok da ayrıntıya girmeyeyim bunları konuşmak pek de şık olmuyor. Sonuç olarak kimse onunla ava gitmek istemiyor...   

[Ahmet VURAL]

Paylaşım için teşekkürler.

[Bülent PEKPAK]

Paylaşım için teşekkürler

[İbrahim ÇELİK]

güzel bir paylaşım keyifle okudum saglıcakla kalın

[Mehmet AKKUŞ]

Teşekkürler Oğuz bey ,güzel bir paylaşım keyifle okudum  Berber hala ava gidiyormu TEK BAŞINA

[Oğuz BABAÇOĞLU]

Teşekkürler Oğuz bey ,güzel bir paylaşım keyifle okudum  Berber hala ava gidiyormu TEK BAŞINA

En son 2004-2005'te görüştük. Avı bırakmıştı. Ondan sonra da iletişimimiz koptu zaten. Araba kullanmayı bilmez, ehliyeti yok. Eh yaş da 64-65 vardır. Sanırım gitmiyor...