Değerli avcı dostlar, eskiden kişiler arasında verilen sözler hep yerine getirilirdi. Yani kişinin verdiği söz namus sözüydü. Hatta ticaret yapanlar şimdiki gibi iş akdi veya senet yapmazlardı. Karşılıklı güven ve saygı yeterliydi. Oysa şimdiki zamanda bu anlayış nerde ise yok olmaktadır. İstisnalar kaideyi bozmaz desekte, maalesef istisnalar o kadar çok çoğalınca kaideler de ister istemez bozuluyor. Benim için makam, mevki zenginlik, fakirlik, çirkinlik güzellik hiç önemli değildir. ÖNEMLİ OLAN DEĞERLER; YÜREKTİR, MERTLİKTİR, GERÇEK DOSTLUKTUR. Bu değerlerimize neden sahip çıkamıyoruz anlıyamıyorum?