Bundan altı sene önceydi,tavşan avındaydık,derenin hemen üstünde yavaş ama dikkatli bir şekilde çalıları tektek arıyordum.
Sabahı çoktan geçmiş,öğle saatleri gelmişti.Sıcaktan bunalan köpeğim dereden kana kana suyunu içmiş benim çağırmamla bana doğru hareketlenmişti.Tam bu sırada çalının dibinde taze bir tavşan yatağına gözüm ilişti,belliki yakınlarda yatan bir tavşan vardı.Tektek çalıları incelemeye başladım,bir ,iki,üç çalı derken gözüm daha sekiz aylık köpeğime takıldı,geniş ama kısa bir çalıya ferma duruyordu,önce şaşırdım,sonra kendimi topladım.Çalı on metre önümde köpekle aramızda kalmış, muhtemelen aradığım tavşan içindeydi.Hemen hazırlandım tavşanın kaçabileceği yerleri göz ucuyla kontrol ettim,nafile tavşanın kaçabileceği hiçbiryer yok.
Tüfeği omuzladım köpeği biraz teşvik edip,tavşanı kaldırması için komut verdim.Benim sesimden ürken tavşan hiç bir şeyi umursamaz bir tavırla çalıdan salına salına ,aheste aheste çıktı.İşte aradığım tavşan namlunun ucundaydı.SAĞ TARAFIMA HEMDE ATIŞ İÇİN EN MÜNASİP TARAFA ÇIKMIŞTI.
Atmamak için kendimi zor tuttum,çünkü okadar yakındıki gözlerinin içini görüyordum ,o kıymetli akşam yemeğini saçmaya boğup parçalamak istemedim.Zaten oda beni değil köpeği takip ediyordu,biraz mesafeyi açtı ,artık tam arpacığın önündeydi yavaş yavaş ,eze eze tetiği çektim.Herşey bir anda oldu bitti ,ilk fişekten sonra iki fişek daha atmıştım.Tavşan köpeğin (ne yaptın abi gidiyo bu,gidiyo bu,gidiyo) diye kovalamasıyla gözden kayboldu.
İnanın geceleri rüyalarıma girdi,ne ilk kacırdığım tavşandı ,nede sonuncusu olacaktı biliyorum.Ama bende değişik bir iz bıraktı ,aradan altı yıl geçmesine rağmen aklıma geldikçe,TÜYLERİM HALA DİKEN DİKEN OLUR.
Hepinize saygılar dilerim..............