hobi amaçlı bıçak imalatına gönül vermiş biri olarak kendimce bu konuda bir kaç şey yazmak istedim.
öncelikle bıçağın alman, fransız, amerikan vs. yapımı olması hiç bir şeyi değiştirmez. bıçakta önemli iki değişken vardır. bunlar: kullanılan çelik ve doğru ısıl işlemdir(su verme).
şuan için 1 kilo çeliği 5 liraya da bulabilirsiniz, 1000 liraya da. çeliğin barındırdığı elementler, çeliğin yapısı(karbon çeliği, takım çeliği, toz metalurjik çelik, damascus vs.) hem fiyatı hem de son ürün olan bıçağın kalitesini etkiler.
bıçak alırken öncelikle hangi iş için kullanacağınız çok önemlidir. eğer kullanım amacınıza uygun çelikten yapılmış ve amaca uygun ağız açılmış bıçak seçmezseniz, veya elinizdeki bıçağı yanlış işlerde kullanırsanız hüsrana uğrarsınız.
örneğin kamp için kullanacaksanız, odun yontmak, kalın ip kesmek vs. için: takım çeliklerinden yapılma ve ağzı scandi açılmış bıçaklar işinizi daha iyi görecektir.
avda kullanacaksanız ve hem paslanmasın hem de domates kabuğunu rahat soyabilsin derseniz, kaliteli paslanmaz çelikten yapılma tam ağız açılmış veya içbükey açılmış bıçaklar daha uygun olacaktır.
denizde kullanım için düşünüyorsanız ise(dalgıçlık vs.) nikel alaşımı yüksek çelikten yapılma, tuzlu suya mukavemeti yüksek bıçakları tercih edebilirsiniz.
mutfak bıçağı istiyorsanız, bakımını yapabilecekseniz karbon çelikleri hem kolay hem de yüksek keskinlik alır size bunu tavsiye ederim. yok ben bakımla falan uğraşamam derseniz kaliteli bir paslanmaz çelikten yapılma bıçak sizi tatmin edecektir.
kurban kesme için kullanacaksanız yine ilk tercih karbon çelikleri olmalı. ki hayvan yağının doğal pas önleyici olduğunu da düşünürsek kullanımı ve bakımı çok daha kolay olacaktır. ayrıca içbükey ağızla, hayvana kesildiğini hissettirmeden tek hamle de işinizi halledebilirsiniz.
örnekler daha da çoğaltılabilir. tüm bu amaçlar için(dalgıç bıçakları nispeten hariç) toz metalurjik çelikte kullanabilirsiniz. ince karbür yapısıyla hem karbon çeliği gibi çok yüksek keskinliğe ulaşabilirken, aynı zamanda paslanmaz özelliğiyle de normal kullanımlarda bakım istemeyecektir. veya görsel güzelliği yükseltmek isterseniz damascus çelik kullanabilirsiniz. ama paslanmaya karşı dikkat etmeniz koşuluyla. bu iki çelik türünün eksi yönü de yok değildir. maalesef, yapıldıkları bıçağın fiyatını oldukça artırırlar.
bıçak işi de diğer her şey gibi ucuz-pahalı ve kaliteli-kalitesiz olarak kendi içinde sınıflara ayrılır. nasıl ki sıradan fabrika üretimi bir tüfek 350-400 tl bandında satılırken; el emeği verilmiş, olabildiğince kaliteli malzeme kullanılmış özel tüfekler 1 milyon liraya kadar alıcı bulabiliyorsa bıçak için de bu durum aynıdır.
fabrikasyon+ucuz malzeme+vasat işçilik= ucuz ve sıradan bıçak, el emeği+kaliteli malzeme+ince işçilik= kaliteli ve görece yüksek fiyatlı bıçak.
daha yazılacak çok şey var ama elimden geldiğince özet olarak bir şeyler yazmaya çalıştım. ki yazdıklarım devede bırakın kulağı, kıl bile olamaz.
umarım faydalı olabilmişimdir.